Het verhaal "Nu zou Valerio hier zijn. Het referendum kan de veiligheid bij onderaanneming vergroten."

ROME - Het was drie uur 's middags op een zeer hete middag, 21 juni vorig jaar, toen Valerio van het dak van een pakhuis viel van een hoogte van 8-10 meter en op slag dood was. "Mijn neef werkte op contractbasis zonder training en zonder bescherming. Als hij een helm en een harnas had gehad, zou hij hier vandaag bij me zijn geweest." Dit zijn zijn neven, een verpleegkundige, Emanuele Caratelli, uit Rome, 42 jaar oud.

Hoe past het verhaal van Valerio bij dat van de CGIL-referenda?

"Kom binnen, want met de huidige wetgeving, als iemand gewond raakt of overlijdt, wordt de schuld gelegd bij de aannemers of onderaannemers die bezuinigen op de veiligheid. En vaak kunnen ze de schade niet eens vergoeden . Aan deze situatie moet een einde komen. Het leven van een werkende jongen of meisje kan niet eindigen alleen maar omdat iemand zijn of haar plicht niet heeft gedaan."

Wat is er met Valerio gebeurd?

Die bloedhete middag was hij met zijn collega in Lanuvio, vlakbij Rome. Ze moesten de elektrische installatie van een magazijn vernieuwen. Maar ze waren alleen opgeleid voor kleine klusjes in huis. Op een gegeven moment viel Valerio. We weten niet of een dakplaat het begaf: sommige waren van cement, andere van eterniet. Of omdat hij zijn evenwicht verloor, of omdat hij zich onwel voelde door de hitte. Of al die dingen tegelijk. Feit is dat hij geen veiligheidsuitrusting droeg.

Heb je recht gekregen?

"Alleen stilte. We weten dat er een onderzoek loopt naar de eigenaar van het bedrijf. We kennen de naam van het bedrijf dat het magazijn beheerde. Bovenal weten we dat Valerio 29 jaar oud was: hij zou de volgende maand 30 zijn geworden. We weten dat hij niet naar huis is teruggekeerd, naar zijn partner. Hij heeft zijn moeder en broer nooit meer gezien. Je kunt niet zo sterven, balancerend op een dak."

Kan het vierde referendum, dat de hoofdelijke aansprakelijkheid van de opdrachtgever bij contracten uitbreidt, daar verandering in brengen?

Het kan helpen de plaag van sterfgevallen op het werk te bestrijden. Tegenwoordig betekent het uitbesteden van werk aan een aannemer of onderaannemer het beperken van het risico voor Italiaanse bedrijven. Ik geef jou het werk, dan zorg jij ervoor. Zo werken we tegenwoordig in Italië. Het gebeurde ook bij de tragedie in de Suviana-centrale. Enel haastte zich om te zeggen: "Het waren niet onze werknemers."

Het hangt van de regels af...

Maar dit klopt niet. We moeten ervoor zorgen dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt. Alleen zo kunnen we een einde maken aan de onbeleefdheid van drie doden per dag op het werk. Werknemers die van huis vertrekken en niet meer terugkeren. Een plaag die moet stoppen. De hele familie van Valerio en ik roepen iedereen op om te gaan stemmen. En stem ja. En vooral ja op de vierde vraag, die over veiligheid.

Premier Meloni zei dat ze naar de stembus zal gaan, maar ze zal de stemmen niet ophalen. Wat vindt u ervan?

Een aanfluiting voor de burgers en de vele nabestaanden van slachtoffers op het werk. De voorzitter van de Senaat is tenminste coherenter, aangezien hij niet naar de stembus zal komen. En in plaats daarvan is stemmen in deze referenda een daad van waardigheid en moed, niet alleen jegens de kwetsbaren, maar ook jegens de velen die hun leven verliezen door op een vulgaire manier te werken. Valerio had een beroepsopleiding gevolgd. Hij had het vak van elektricien geleerd. Maar niemand had hem geleerd hoe hij tien meter boven de grond in een loods moest staan. Laten we daar op 8 en 9 juni eens over nadenken.